Samorząd zawodowy pielęgniarek i położnych został utworzony mocą ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r o samorządzie pielęgniarek i położnych. Ustawa o samorządzie nadaje izbom pielęgniarek i położnych osobowość prawną. Członkostwo w samorządzie jest obligatoryjne a działalność opiera się wyłącznie na ustawie.
Jednostkami organizacyjnymi samorządu są okręgowe izby pielęgniarek i położnych oraz Naczelna Izba Pielęgniarek i Położnych.
Okręgowa Rada Pielęgniarek i Położnych z siedzibą w Lesznie swym zasięgiem obejmuje teren byłego województwa leszczyńskiego, czyli Leszno, Kościan, Rawicz, Wolsztyn, Gostyń.
W Okręgowej Izbie Pielęgniarek i Położnych zarejestrowanych jest ok. 2400 pielęgniarek i położnych z czego większość jest czynnych zawodowo.
Serwis używa cookies aby zapamiętać otwartą sesję i ewentualne dane o logowaniu. Brak zmiany ustawień przeglądarki oznacza zgodę na to. Serwis nie zapisuje ciasteczek do profilowania reklam lub śledzenia użytkownika.
|
|
Uznawanie kwalifikacji zawodowych polskich pielęgniarek i położnych po 20 października 2007 roku zgodnie z zapisami Dyrektywy 2005/36/WE
Wstęp
Z dniem 20 października 2007 roku, przestały obowiązywać „stare” dyrektywy regulujące zasady uznawania kwalifikacji zawodowych. Nowa Dyrektywa 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 roku w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, ujednolica i zbiera wszystkie regulacje w tym zakresie w jeden akt prawny. Dotyczy to zarówno sektorowego jak i ogólnego systemu uznawania kwalifikacji zawodowych.
Należy zauważyć, iż zasady uznawania kwalifikacji zawodowych polskich pielęgniarek i położnych, na tle zapisów nowej dyrektywy zmieniły się w sposób bardzo nieznaczny. Oznacza to, utrzymanie status quo, jeśli chodzi o absolwentów liceów medycznych, którzy w dalszym ciągu będą musieli korzystać z ogólnego systemu uznawania kwalifikacji zawodowych, określonego w Tytule III Rozdział I wskazanej dyrektywy. Zmiana w dobrym kierunku w tej kwestii, jest niewątpliwie precyzyjniejsze określenie typów szkół oraz zasad stosowania środków wyrównawczych, co niewątpliwie wpłynie na uproszczenie procedury uznania.
Najwięcej zmian dotyczy zasad uznawania kwalifikacji licencjatów pielęgniarstwa i położnictwa. Nowa dyrektywa rezygnuje z daty granicznej określonej wcześniej przez Traktat Akcesyjny na dzień 1 maja 2004 roku, a główny nacisk kładzie na zgodność kształcenia z minimalnymi wymaganiami określonymi w art. 31 oraz 40. Na podstawie zapisów dyrektywy, osoby posiadające kształcenie zgodne wskazanymi artykułami korzystają z automatycznego uznania kwalifikacji zawodowych. Osoby, które posiadają dyplomy wydane przed 1 maja 2004 i których kształcenie nie spełnia minimalnych wymogów muszą legitymować się co najmniej 3-letnim okresem zatrudnienia w zawodzie w ciągu ostatnich
5-ciu lat. Nowością jest, w stosunku do poprzedniego systemu, konkretny zapis dotyczący automatycznego uznawania kwalifikacji zawodowych absolwentów tak zwanych studiów pomostowych.
Zasady uznawania kwalifikacji zawodowych magistrów pielęgniarstwa i położnictwa oraz absolwentów medycznych szkół zawodowych pozostają bez zmian.
Szanowni Państwo, pragnę jeszcze raz podkreślić, iż działanie wzajemnego systemu uznawania kwalifikacji zawodowych opiera się przede wszystkim na zasadzie wzajemnego zaufania. Okręgowe Izby Pielęgniarek i Położnych jako władze właściwe są zobligowane do jak najpełniejszej weryfikacji informacji zawartych w wystawianym przez siebie zaświadczeniu. Zaświadczenie, winno przedstawiać informacje określone w dyrektywie w sposób umożliwiający ich jasną interpretację oraz właściwą identyfikację procedury, jaka w konkretnym przypadku powinna zostać podjęta przez władze właściwe państwa przyjmującego. Zgodnie z porozumieniem z Edynburga, organ wystawiający zaświadczenie jest również zobowiązany do zapewnienia zabezpieczenia wystawianych dokumentów przed sfałszowaniem. Minimalnym poziomem takiej ochrony, będzie wystawianie zaświadczeń na papierze firmowym.
Pragnę podkreślić, iż do każdego zaświadczenia Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych, może dołączyć pismo wyjaśniające sytuację faktyczną lub prawną danej osoby, co jest bardzo pomocne w skomplikowanych sytuacjach, gdzie często samo zaświadczenie nie daje państwu przyjmującemu pełnego obrazu stanu faktycznego. Taki dokument wyjaśniający staje się nierozerwalną częścią składową samego zaświadczenia i również winien odpowiadać wymogom dotyczącym samego zaświadczenia.
Biorąc pod uwagę, ogólne trendy migracji, rola okręgowych izb pielęgniarek i położnych, będzie prawdopodobnie głównie polegała na wystawianiu zaświadczeń dla polskich pielęgniarek i położnych, pragnących podjąć pracę poza granicami naszego kraju. Dlatego też, poniżej przedstawiam wyciąg z przepisów dyrektywy 2005/36/WE wraz ze wzorami zaświadczeń dla poszczególnych typów szkół. Mam nadzieję, iż niniejszy materiał będzie pomocny w codziennej pracy okręgowych izb pielęgniarek i położnych oraz dostarczy wielu cennych informacji pielęgniarkom i położnycm planującym podjęcie pracy poza granicami naszego kraju.
I. Sektorowy system uznawania kwalifikacji
1. Magister pielęgniarstwa
art. 21 ust. 1 Dyrektywy 2005/36/WE
Każde Państwo Członkowskie uznaje dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji lekarzy uprawniające do podejmowania działalności zawodowej w charakterze lekarza posiadającego podstawowy poziom wykształcenia medycznego lub lekarza specjalisty, pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną, lekarza dentysty lub wyspecjalizowanego lekarza dentysty, lekarza weterynarii, farmaceuty oraz architekta wyszczególnione odpowiednio w załączniku V, pkt 5.1.1, 5.1.2, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.6.2 i 5.7.1 spełniające minimalne wymogi w zakresie kształcenia, o których mowa odpowiednio w art. 24, 25, 31, 34, 35, 38, 44 oraz 46 i nadaje tym dokumentom potwierdzającym posiadanie kwalifikacji, na potrzeby podejmowania i prowadzenia działalności zawodowej taką samą moc na swoim terytorium, jak dokumentom potwierdzającym posiadanie kwalifikacji, które samo wydaje.
Wymienione dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji muszą być wydane przez właściwe organy w Państwach Członkowskich i w stosownym przypadku muszą im towarzyszyć świadectwa wyszczególnione odpowiednio w załączniku V, pkt 5.1.1, 5.1.2, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.6.2 oraz 5.7.1.
Przepisy akapitu pierwszego i drugiego nie wpływają na prawa nabyte, o których mowa w art. 23, 27, 33, 37, 39 i 49.
2. Magister położnictwa
art. 21 ust 3 Dyrektywy 2005/36/WE
Każde Państwo Członkowskie uznaje dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji położnych wydane obywatelom Państw Członkowskich przez inne Państwa Członkowskie i wyszczególnione w załączniku V, pkt 5.5.2, które spełniają minimalne wymogi w zakresie kształcenia, o których mowa w art. 40, i kryteria określone w art. 41 oraz nadaje im na potrzeby podejmowania i prowadzenia działalności zawodowej taką samą moc na swoim terytorium, jak dokumentom potwierdzającym posiadanie kwalifikacji, które samo wydaje. Powyższy przepis nie narusza praw nabytych, o których mowa w art. 23 i 43.
3. Licencjat pielęgniarstwa (kształcenie zgodne z art. 31)
art. 23 ust 6 Dyrektywy 2005/36/WE
Każde Państwo Członkowskie uznaje za wystarczający dowód posiadania kwalifikacji przez obywateli Państw Członkowskich, których dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji: lekarza, pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną, lekarza dentysty, lekarza weterynarii, położnej i farmaceuty nie odpowiadają tytułom przyporządkowanym danemu Państwu Członkowskiemu w załączniku V, pkt 5.1.1, 5.1.2, 5.1.3, 5.1.4, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2 i 5.6.2, dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji wydawane w tych Państwach Członkowskich, do których załączone będzie zaświadczenie wydane przez właściwe organy lub instytucje.
Zaświadczenie, o którym mowa w akapicie pierwszym, stanowi potwierdzenie, że dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji stanowi dowód pomyślnego ukończenia kształcenia, zgodnie odpowiednio z art. 24, 25, 28, 31, 34, 35, 38, 40 i 44 niniejszej dyrektywy, i jest traktowany przez Państwo Członkowskie, w którym został on wydany, na równi z kwalifikacjami, których tytuły wyszczególniono w załączniku V, pkt 5.1.1, 5.1.2, 5.1.3, 5.1.4, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2 i 5.6.2.
4. Licencjat położnictwa (kształcenie zgodne z art. 40)
art. 23 ust 6 Dyrektywy 2005/36/WE
Każde Państwo Członkowskie uznaje za wystarczający dowód posiadania kwalifikacji przez obywateli Państw Członkowskich, których dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji: lekarza, pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną, lekarza dentysty, lekarza weterynarii, położnej i farmaceuty nie odpowiadają tytułom przyporządkowanym danemu Państwu Członkowskiemu w załączniku V, pkt 5.1.1, 5.1.2, 5.1.3, 5.1.4, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2 i 5.6.2, dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji wydawane w tych Państwach Członkowskich, do których załączone będzie zaświadczenie wydane przez właściwe organy lub instytucje.
Zaświadczenie, o którym mowa w akapicie pierwszym, stanowi potwierdzenie, że dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji stanowi dowód pomyślnego ukończenia kształcenia, zgodnie odpowiednio z art. 24, 25, 28, 31, 34, 35, 38, 40 i 44 niniejszej dyrektywy, i jest traktowany przez Państwo Członkowskie, w którym został on wydany, na równi z kwalifikacjami, których tytuły wyszczególniono w załączniku V, pkt 5.1.1, 5.1.2, 5.1.3, 5.1.4, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2 i 5.6.2.
5. Licencjat pielęgniarstwa (kształcenie niezgodne z art. 31 – dyplom wydany w Polsce przed 1 maja 2004 r.)
art. 33 ust 2 lit a) Dyrektywy 2005/36/WE
W odniesieniu do polskich kwalifikacji pielęgniarek odpowiedzialnych za opiekę ogólną, uznaje się wyłącznie prawa nabyte, o których mowa poniżej. W przypadku obywateli Państw Członkowskich, których dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną został wydany w Polsce, przed 1 maja 2004 r. i którzy nie spełniają minimalnych wymogów w zakresie kształcenia określonych w art. 31, Państwa Członkowskie uznają dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną określone poniżej, pod warunkiem dołączenia do nich zaświadczenia potwierdzającego, że dani obywatele Państw Członkowskich faktycznie i w sposób zgodny z prawem wykonywali działalność pielęgniarek odpowiedzialnych za opiekę ogólną w Polsce przez okres wyszczególniony poniżej:
a) w przypadku osób posiadających dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji pielęgniarki w stopniu licencjata (dyplom licencjata pielęgniarstwa): przez co najmniej trzy kolejne lata w okresie pięciu lat poprzedzających wydanie zaświadczenia;
6. Licencjat położnictwa (kształcenie niezgodne z art. 40 – dyplomy wydane przed
1 maja 2004 r. lub których kształcenie rozpoczęło się przed 1 maja 2004 .)
art. 43 ust 3 lit a) Dyrektywy 2005/36/WE
W odniesieniu do polskich dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji położnych uznaje się wyłącznie prawa nabyte określone poniżej.
W przypadku obywateli Państw Członkowskich, których dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji położnej zostały wydane w Polsce przed 1 maja 2004 r. i którzy nie spełniają minimalnych wymogów w zakresie kształcenia określonych w art. 40 lub których kształcenie rozpoczęło się w Polsce przed 1 maja 2004 r. i którzy nie spełniają minimalnych wymogów w zakresie kształcenia określonych w art. 40, Państwa Członkowskie uznają dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji położnej określone poniżej pod warunkiem dołączenia do nich zaświadczenia potwierdzającego, że dane osoby faktycznie i w sposób zgodny z prawem wykonywały czynności położnych przez okres wyszczególniony poniżej:
a) w przypadku osób posiadających dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji położnej w stopniu licencjata (dyplom licencjata położnictwa): przez co najmniej trzy kolejne lata w okresie pięciu lat poprzedzających wydanie zaświadczenia;
7. Licencjat pielęgniarstwa (studia pomostowe)
art. 33 ust 3 Dyrektywy 2005/36/WE
Państwa Członkowskie uznają dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji pielęgniarek wydane w Polsce pielęgniarkom, które ukończyły kształcenie przed 1 maja 2004 r. nawet jeżeli dokumenty te nie spełniają minimalnych wymogów kształcenia określonych w art. 31, potwierdzonych uzyskaniem tytułu "licencjata", jeżeli zostały one uzyskane na podstawie specjalnego programu kształcenia, określonego w art. 11 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz niektórych innych ustaw (Dziennik Ustaw z dnia 30 kwietnia 2004 r., nr 92, poz. 885) oraz rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 11 maja 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia studiów zawodowych na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo przeznaczonych dla pielęgniarek i położnych posiadających świadectwo dojrzałości i będących absolwentami liceów medycznych oraz medycznych szkół zawodowych kształcących w zawodzie pielęgniarki i położnej (Dziennik Ustaw z dnia 13 maja 2004 r., nr 110, poz. 1170) w celu potwierdzenia, że dana osoba dysponuje wiedzą i umiejętnościami porównywalnymi z tymi, jakie posiadają pielęgniarki posiadające kwalifikacje, które w przypadku Polski określono w załączniku V pkt 5.2.2.
8. Licencjat położnictwa (studia pomostowe)
art. 43 ust 4 Dyrektywy 2005/36/WE
Państwa Członkowskie uznają dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji położnych wydane w Polsce położnym, które ukończyły kształcenie przed 1 maja 2004 r., nawet jeżeli dokumenty te nie spełniają minimalnych wymogów kształcenia określonych w art. 40, potwierdzonych nadaniem tytułu "licencjata", uzyskanego na podstawie specjalnego programu kształcenia, określonego w art. 11 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz niektórych innych ustaw (Dziennik Ustaw z dnia 30 kwietnia 2004 r., nr 92, poz. 885) oraz rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 11 maja 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia studiów zawodowych na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo przeznaczonych dla pielęgniarek i położnych posiadających świadectwo dojrzałości i będących absolwentami liceów medycznych oraz medycznych szkół zawodowych kształcących w zawodzie pielęgniarki i położnej (Dziennik Ustaw z dnia 13 maja 2004 r., nr 110, poz. 1170) w celu potwierdzenia, że dana osoba dysponuje wiedzą i umiejętnościami porównywalnymi z posiadanymi przez położne o kwalifikacjach, które w przypadku Polski określono w załączniku V pkt 5.5.2.
9. Pielęgniarki - absolwentki medycznych szkół zawodowych
art. 33 ust 2 lit. b) Dyrektywy 2005/36/WE
W odniesieniu do polskich kwalifikacji pielęgniarek odpowiedzialnych za opiekę ogólną, uznaje się wyłącznie prawa nabyte, o których mowa poniżej. W przypadku obywateli Państw Członkowskich, których dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną został wydany w Polsce, przed 1 maja 2004 r. i którzy nie spełniają minimalnych wymogów w zakresie kształcenia określonych w art. 31, Państwa Członkowskie uznają dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną określone poniżej, pod warunkiem dołączenia do nich zaświadczenia potwierdzającego, że dani obywatele Państw Członkowskich faktycznie i w sposób zgodny z prawem wykonywali działalność pielęgniarek odpowiedzialnych za opiekę ogólną w Polsce przez okres wyszczególniony poniżej:
b) w przypadku osób posiadających dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji pielęgniarki potwierdzający ukończenie kształcenia pomaturalnego w medycznych szkołach zawodowych (dyplom pielęgniarki albo pielęgniarki dyplomowanej): przez co najmniej pięć kolejnych lat w okresie siedmiu lat poprzedzających wydanie świadectwa.
10. Położne - absolwentki medycznych szkół zawodowych
art. 43 ust 3 lit b) Dyrektywy 2005/36/WE
W odniesieniu do polskich dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji położnych uznaje się wyłącznie prawa nabyte określone poniżej.
W przypadku obywateli Państw Członkowskich, których dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji położnej zostały wydane w Polsce przed 1 maja 2004 r. i którzy nie spełniają minimalnych wymogów w zakresie kształcenia określonych w art. 40 lub których kształcenie rozpoczęło się w Polsce przed 1 maja 2004 r. i którzy nie spełniają minimalnych wymogów w zakresie kształcenia określonych w art. 40, Państwa Członkowskie uznają dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji położnej określone poniżej pod warunkiem dołączenia do nich zaświadczenia potwierdzającego, że dane osoby faktycznie i w sposób zgodny z prawem wykonywały czynności położnych przez okres wyszczególniony poniżej:
b) w przypadku osób posiadających dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji położnej potwierdzający ukończenie pomaturalnego kursu kształcenia w medycznej szkole zawodowej (dyplom położnej): przez co najmniej pięć kolejnych lat w okresie siedmiu lat poprzedzających wydanie zaświadczenia.
II. Ogólny system uznawania kwalifikacji zawodowych
1. Zasady uznawania kwalifikacji zawodowych absolwentów:
- studiów licencjackich którzy posiadają kształcenie niezgodne z art. 31 lub 40 – dyplomy wydane przed 1 maja 2004 oraz nie posiadają wystarczająco długich okresów zatrudnienia na terenie Rzeczypospolitej
- medycznych szkół zawodowych, którzy nie posiadają wystarczająco długich okresów zatrudnienia na terenie Rzeczypospolitej
- absolwenci liceów medycznych
art. 13 Dyrektywy 2005/36/WE
Warunki uznania
1. W przypadku, gdy w przyjmującym Państwie Członkowskim podjęcie lub wykonywanie zawodu regulowanego uzależnione jest od posiadania określonych kwalifikacji zawodowych, właściwy organ tego Państwa obowiązany jest zezwolić na podjęcie i wykonywanie tego zawodu na tych samych warunkach, które obowiązują własnych obywateli, przez wnioskodawców posiadających poświadczenie kompetencji lub dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji wymagany w innym Państwie Członkowskim do dostępu do danego zawodu lub jego wykonywania na terytorium tego Państwa.
Poświadczenie kompetencji lub dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji musi spełniać następujące warunki:
a) muszą być wydane przez właściwy organ Państwa Członkowskiego, wyznaczony zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub administracyjnymi tego Państwa Członkowskiego;
b) muszą potwierdzać uzyskanie kwalifikacji zawodowych na poziomie co najmniej równoważnym z poziomem bezpośrednio poprzedzającym ten, jaki wymagany jest w przyjmującym Państwie Członkowskim, zgodnie z art. 11.
2. Zezwolenie na dostęp do zawodu, o którym mowa w ust. 1, lub jego wykonywanie udzielane jest także wnioskodawcom, którzy wykonywali zawód określony w tym ustępie w pełnym wymiarze czasu pracy przez dwa lata w okresie ostatnich dziesięciu lat w innym Państwie Członkowskim, które nie reguluje tego zawodu, o ile posiadają oni jedno lub więcej poświadczeń kompetencji lub dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji.
Poświadczenie kompetencji lub dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji musi spełniać następujące warunki:
a) musi być wydane przez właściwy organ Państwa Członkowskiego, wyznaczony zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub administracyjnymi tego Państwa Członkowskiego;
b) musi potwierdzać uzyskanie kwalifikacji zawodowych na poziomie co najmniej równoważnym z poziomem bezpośrednio poprzedzającym ten, jaki wymagany jest w przyjmującym Państwie Członkowskim, określonym w art. 11;
c) musi poświadczać, że jego posiadacz jest przygotowany do wykonywania danego zawodu. Jednakże nie można wymagać posiadania dwuletniego doświadczenia zawodowego, o którym mowa w akapicie pierwszym, jeżeli dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji wnioskodawcy poświadcza ukończenie kształcenia regulowanego w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. e) na poziomach kwalifikacji określonych w art. 11 lit. b), c), d) lub e). Rodzaje kształcenia regulowanego wyszczególnione w załączniku III uznaje się za kształcenie regulowane na poziomie określonym w art. 11 lit. c). Wykaz w załączniku III może być zmieniany zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 58 ust. 2, w celu uwzględnienia kształcenia regulowanego, zapewniającego porównywalny poziom przygotowania zawodowego i przygotowującego do pełnienia porównywalnych obowiązków i funkcji.
3. W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. b) oraz ust. 2 lit. b) niniejszego artykułu przyjmujące Państwo Członkowskie zezwala na wykonywanie zawodu regulowanego, jeżeli dostęp do tego zawodu na jego terytorium uzależniony jest od posiadania kwalifikacji na poziomie określonym w art. 11 lit. c), potwierdzających ukończenie studiów uniwersyteckich lub innych studiów wyższych trwających cztery lata, a wnioskodawca posiada kwalifikacje na poziomie, określonym w art. 11 lit. c).
|
